Het was geen makkelijk gesprek met zijn ouders toen tiener Peter Wierenga aankondigde dat hij het gymnasium ging verlaten en naar de Kleuterkweek zou gaan. Het was wel tekenend voor de manier waarop Peter het leven benadert. Geleide of geoefende intuïtie noemt hij het. Hij denkt dat iets goed is, test het bij anderen uit en besluit dan: dit is de weg die ik ga. “Ik ben ook binnen een jaar getrouwd. Marijke en ik waren gewoon zeker van elkaar.” Inmiddels hebben ze vier kinderen (allemaal getrouwd) en tien kleinkinderen.

Galopperen

Hoe kon Peter als tiener zo zeker zijn dat hij met kinderen wilde werken? “Ik geniet er gewoon van”, is zijn eenvoudige antwoord. “Ik vind het leuk dat ze zijn zoals ze zijn. Als ik eerlijk ben, speel ik liever met kinderen dan met volwassenen. Omdat ze zo onbevangen zichzelf zijn. En omdat ze zich nog als vanzelfsprekend ontwikkelen. Ik vind het geweldig om iemand te zien groeien.”

“Zending is als diepzeevissen”

Groei is een sleutelwoord voor hem. “Toen ik op de Kleuterkweek zat, reed ik ook paard in een manege. Ik werd gevraagd om een groep leeftijdsgenoten met een dubbele handicap te begeleiden. Eén van hen zei tegen me: ik wil galopperen, al breek ik drie keer mijn arm. Na anderhalf jaar zat hij op een paard en heeft hij gegaloppeerd. Ik verheug me in zulke kinderen, in die bloei van mensen.”

“Daar zit ook een diepe christelijke notie achter”, vervolgt Peter. “Bloei is van God gegeven en door God gewenst. Al is er vaak heel veel wat die bloei in de weg zit.”

Grotere boot

Na tien jaar in het kleuter- en basisonderwijs gewerkt te hebben, ging Peter een nieuwe uitdaging aan. Door de zendingsorganisatie Verre Naasten werd hij met zijn gezin uitgezonden naar de Filipijnen. Op een eiland zo groot als half Nederland trainde hij leerkrachten en zondagschoolleiders.

Terug in Nederland wilde hij niet weer voor de klas staan. “Ik had zestig volwassenen lesgegeven, het was tijd voor iets anders.” Via het Landelijk Verband voor Evangelisatiearbeid ging hij zich bezighouden met het adviseren en toerusten van kerken op het gebied van evangelisatie. “Vanaf het eind van de jaren negentig ging het ook steeds vaker over kerkplanting; dat kwam toen op”, vertelt hij.

Peter legt het verschil tussen evangelisatie en zending/kerkplanting uit aan de hand van een vissersbeeld. “Bij evangelisatie vis je vlak uit de kust. Zending is als diepzeevissen. Je moet meer kunnen en meer weten. Je hebt een grotere boot nodig, meer investeringen. En je bent veel langer weg. Urker vissers zijn soms een week op pad.”

“Ons hart gaat uit naar God,
maar naar wie gaat Gods hart uit?”

Evangelisatie heeft in veel kerken wel een plek, maar Peter zou graag zien dat zending – écht eropuit gaan en nieuwe kerken planten – meer focus krijgt. “Ons hart gaat uit naar God, maar naar wie gaat Gods hart uit? Weten we dat nog?”

Peter gebruikt graag een metafoor van bomen. “God wil graag geloofd en geëerd worden. Kerken zijn loofbomen. God wil steeds meer van zulke loofbomen zien. Hij verlangt domweg meer lof. Maar Europa heeft op dit moment last van ontbossing en onze volgroeide bomen – bestaande kerken – blijken zich heel moeilijk voort te kunnen planten. Wat moet je dan doen? Nieuwe bomen planten! Het maakt niet uit wat voor bomen het zijn, als het maar loofbomen zijn. Ik zou graag willen dat kerken hier bewuster over nadenken en aan meewerken. Als je er zelf niet opuit wilt of kunt gaan, steun het dan tenminste door gebed en geld. Het gaat om Gods missie. Is het niet bizar dat kerken in de coronatijd heel veel geïnvesteerd hebben in kabels, kabelgoten en camera's, maar heel weinig in de buurt, de stad, de wereld om ons heen?”

Proeftuin

Bij ECM Nederland houdt Peter zich hoofdzakelijk bezig met diepzeevissers: zendingswerkers die als pioniers naar allerlei plekken in Europa zijn getrokken om “de grote daden van God te verkondigen”, zoals de nieuwe directeur het formuleert. “We zijn een volk van priesters, uitverkoren om te verkondigen dat God geweldig is.”

Peter heeft al veel ervaring met missie in Europa door zijn betrokkenheid bij City to City, een netwerk dat kerkplanters traint en toerust. Voor hem is Europa het alleringewikkeldste continent wat zending betreft. De verdeeldheid, het kerkelijke verleden, de secularisering, de onverschilligheid: het stelt het slinkende aantal Europese christenen voor immense uitdagingen. Peter ziet dat echter positief. “Europa is als een proeftuin. Het is mijn verlangen dat we bij ECM Nederland en ECM International heel strategisch nadenken op welke manieren en op welke plekken we het Evangelie in Europa kunnen laten klinken. Kunnen we bijvoorbeeld aansluiten bij de grote stroom migranten, van wie velen christen zijn? Moeten we niet vaker achterstandswijken in? Laten we vooral kijken waar God werkt en hoe we daarbij kunnen aansluiten. Zodat datzelfde oude Evangelie weer klinkt in Europa. Opnieuw en als nieuw.”

Peter Wierenga publiceerde in 2020 samen met Remmelt Meijer het boek Herkerken - de toekomst van geloofsgemeenschappen. Het is alweer toe aan een vierde druk en er komt ook een audioboek. Het moedigt kerken aan om als liefdevolle gemeenschappen midden in de samenleving te staan. “Dat is precies ook waar ECM aan werkt en waarom ik bij ECM gekomen ben”, zegt Peter.

Wilt u het werk van ECM Nederland in Europa ondersteunen? Maak een gift over!