Overzicht verhalen
-
Daar werd mijn hart het hardst geraakt
"Tien van de vijftien kerken in deze omgeving zullen binnen nu en vijf jaar sluiten" zo, dat was eruit. Ik sprak een dominee uit Drenthe die naast zijn werk voor de plaatselijke kudde, via de IZB, zich hartstochtelijk inzet voor de bredere regio. Hoewel het soms voelt als zwemmen in pindakaas ziet hij de eerste vrucht van zijn arbeid. Er gloort hoop. In gesprekken met jongeren in de kroeg, in een vergrijsde kerk die zich opnieuw met succes uitstrekt naar het dorp waarin ze al eeuwenlang een plaats heeft.
-
Meters voor Missie: De eindstand van de Steprace 2024!
Ruim dertig mensen stepten, fietsen en renden zich de longen uit het ljif afgelopen zaterdag tijdens de ECM Steprace 2024. Het was een heerlijke dag met prachtig weer in een betoverende omgeving. Maar het belangrijkste was om flink te zweten voor zending in Europa!
-
Proeven van het goede leven in Maastricht
We zijn dit jaar al weer actief begonnen! We hebben, samen met partners in de wijk, een grote ontmoetingsdag georganiseerd met honderden bezoekers. Om zo eenzaamheid in de wijk tegen te gaan en gelegenheid voor ontmoeting te creëren. Erg mooi om aan zoiets mee te werken en zo ook zelf zichtbaarder te worden. We zijn als Proef! nu tweeënhalf jaar bezig en zien veel mooie ontwikkelingen. Ons doel is mensen in de buurt te verbinden met elkaar, de natuur en met God. Vanuit deze drie doelen organiseren we veel verschillende activiteiten en investeren we in relaties.
-
Uitgezonden!
Op 1 september hadden we onze uitzenddienst in de Hervormde Gemeente van Bodegraven. We hebben naar dit moment uitgekeken. 28 jaar woonden we in Bodegraven en zijn we al lid van deze gemeente. Hierom en omdat ons geloof en ons verlangen juist in Bodegraven is gegroeid, wilden we door deze gemeente worden uitgezonden. Samen ook met ECM, die vanaf het eerste contact ons bevestigden, dat Maastricht de plek is waar we nodig zijn, waar God ons kan gebruiken. En nu was dan het moment daar. De dienst werd geleid door ds. A. J. R. Treur. Hij preekte over psalm 34 en de tekst “Proef en zie dat de HEERE goed is”. Uit deze tekst komt ook de naam van de community Proef!. In de preek benadrukte ds. Treur dat je, net als David, alleen kunt getuigen van hoe God is (smaakt) als je zelf van Hem hebt geproefd. En hij riep ons en de gemeente op om, als je hebt ervaren dat God je heeft gered en dat Hij je niet in de kou laat staan, hiervan te getuigen en anderen uit te nodigen ook te proeven van Gods goedheid. Juist aan hen die zijn vastgelopen, een leegte ervaren in hun leven die ze niet kunnen vullen en op zoek zijn naar God. En dit doe je niet alleen door te vertellen over God, maar ook door je leven te delen met de ander, omdat Jezus zelf Zijn leven heeft gedeeld.
-
Ademhalen en op adem komen
Ademhalen. Ik ben ervan overtuigd dat je hier nog nooit bij stil hebt gestaan: per dag adem je zo'n 23.000 keer in en uit. Een vrije gift, van de Schepper van alles wat leeft. We focussen alleen op onze adem wanneer we, bijvoorbeeld door druk van binnen of buiten, in ademnood komen. Op eenzelfde manier ploegen onze werkers, dag in en dag uit, trouw voort in de wetenschap dat Hij geeft wat ze nodig hebben. Totdat ze merken dat de druk en de strijd hen verstikt.
-
Getuigenis van een Alpha-cursist: de kerk is een levend iets!
Voor de zomer organiseerde Proef! Maastricht een Alpha-cursus, samen met VIND (community aan de overkant van de Maas). Vooraf leek het leuk om dit met een klein groepje eens te proberen in het huis van Eline en Frederik. Maar de aanmeldingen bleven binnenstromen… en het werd spannend of het überhaupt wel in hun huis zou gaan passen.
-
Het voelde als vakantie!
“Het voelde als vakantie!” Wat is dat heerlijk: even afstand van de dagelijkse dingen en tot rust komen in een andere omgeving en in de natuur. Dit betekent ook dat, als een vakantie niet mogelijk is, een zomervakantie erg lang en eenzaam kan zijn. Geen ritme in activiteiten, het gevoel dat de mensen op wie je terug kunt vallen ver weg zijn. Vorig jaar merkten we de impact hiervan op het welzijn van een aantal mensen in onze omgeving. Er ontstond een droom: als we nu eens een zomerweek organiseren?!
-
De geschiedenis van de ECM StepRace
In 2006 werd het idee geboren om te gaan steppen als fondswervingsmiddel. Als staf gingen we voorbereidingen treffen hoe de route eruit moest komen te zien, eten en drinken onderweg en het regelen van een busje voor uitvallers en opslag, zodat je als stepper niets bij je hoeft te hebben. Met vijf mensen stapten we op de step en begonnen op de Worp bij Deventer met als finish een betrokken kerk in Nijmegen. De wegen waren nog nat van de bui die Deventer passeerde, maar dat mocht de pret niet drukken. 70 kilometer werd er gestept en ‘s middags kwamen we moe maar voldaan aan in Nijmegen aan, waar we enthousiast werden binnengehaald. De opbrengst was € 2.700.
-
ECM StepRace; een korte impressie
Sinds 2006 stappen mensen op de step voor ECM. Wat maakt deze activiteit tot een succes zodat al bijna het vierde lustrum wordt gevierd? En wie zijn deze mensen, waarvan enkele zelfs elk jaar mee hebben gedaan? Een kort overzicht, want voor een lange versie kan een boek vol geschreven worden.
-
De MonsterStepRace; een klasse apart
Enkel rondjes van een kilometer of acht steppen was voor een aantal stamgasten geen uitdaging meer. Maar steppen wilden ze wel. En al steppend tijdens de ECM StepRace van 2012 werd het idee geboren: een MonsterStepRace! Niks geen 50 of 60 kilometer, maar een dagvullende tocht moest het worden. En gepassioneerd voor het werk van ECM kwam daar een mooie voorwaarde bij: de start moest iets te maken hebben met het werk van ECM!
-
Greater is HE Who is in us, than he that is in the world
Vanuit Nederland en verscheidene landen in Europa kwamen we kortgeleden bijeen om tot stilte te komen, elkaar te ontmoeten en opgebouwd te worden. De eerste paar dagen waren we met 15 personen, daarna geleidelijk aan minder tot vrijdagmorgen. Die ochtend kwamen een aantal andere zendelingen en bestuursleden van ECM, om naar ons te luisteren en voor ons te bidden.
-
Vrede vinden: Retraite in een klooster
Het leven van zendingswerkers is vaak een onophoudelijke cyclus van gesprekken, vergaderingen, teammomenten, preekvoorbereidingen en talloze to-do lijsten. Deze dagelijkse sleur eist zijn tol op de mentale en fysieke gezondheid. Doordeweeks is gevuld met werk en voorbereiding, terwijl zaterdagen en zondagen vol zitten met buurtactiviteiten en zondagse diensten, dingen die voorbereiding vergen, en daarnaast het organiseren van limonade en koffie enz.
- Vorige pagina
- 1
- 2
- 3
- Volgende pagina