Het evangelie volgens Tim Keller
"Het evangelie is dat we zondiger en gebrekkiger zijn in onszelf dan we ooit durfden te geloven, maar tegelijkertijd, meer geliefd en geaccepteerd in Jezus Christus dan we ooit durfden te hopen"
Op vrijdag 19 mei overleed theoloog en kerkplanter Tim Keller. Hij heeft veel mensen beïnvloed, ook binnen ECM. Ik deel graag twee zaken die ik persoonlijk van Tim Keller geleerd heb:
Allereerst ben ik anders gaan kijken naar zonde en genade. Vaak dacht ik bij zonde aan seksuele misstappen, drugsgebruik, of diefstal. Maar zonden kunnen subtieler zijn. "Wij mensen willen ons mooi voelen, geliefd en belangrijk", zei Keller in 2009, "dat is de bron van het kwaad.” In plaats van de liefde van God te accepteren, vertrouwen we op andere dingen, die ons een gevoel van waarde en acceptatie geven. En daar zijn we bereid hard voor te werken en veel voor op te geven. Het is de taak van de kerk en van evangelisten om deze ‘afgoden’ te ontmaskeren, want ze hebben grip op onze ziel. Waar sommigen mensen "hun hele leven doorbrengen met ouders, coaches, docenten en bazen die hen vertellen om beter te doen, beter te zijn, harder te proberen", schreef Keller later (2021), mag jij vertellen "dat God Zelf aan al die eisen voor gerechtigheid al heeft voldaan door het leven en de dood van Jezus en er geen veroordeling meer is voor iedereen die vertrouwt op die gerechtigheid.” In New York City bleek dit een verbazingwekkend bevrijdende boodschap. ECM-ers zullen dezelfde boodschap in andere woorden brengen, maar het is dezelfde bevrijdende kracht van de Geest.
Van Keller leerde ik ook dat je zelf moet ontdekken wat kerk en evangelie betekenen in nieuwe omstandigheden. Als beginnend predikant in een provinciestadje (Keller was nog maar 24 jaar oud) ondervond Keller dat zijn aanvankelijke aanpak totaal niet werkte. Zijn preken waren te lang, zijn activiteiten sloten niet aan. "Ik (...) leerde om een bediening niet te bouwen op leiderschap charisma (dat ik sowieso niet had!) of spreekvaardigheid (die er aanvankelijk niet zo was), maar op het liefhebben van mensen en berouw tonen wanneer ik fout zat. In een kleine stad zullen mensen je volgen als ze je vertrouwen - je karakter - persoonlijk, en dat vertrouwen moet worden opgebouwd in persoonlijke relaties." Later, in de grote stad New York, moest Keller zich weer aanpassen. Zijn voornaamste richtlijn was "Kerk zoals ik gewend ben, zal niet werken (...) en eerder succes betekent niet dat we het de volgende keer net zo kunnen aanpakken." Als ons als ECM-ers iets kenmerkt is dat het: de tijd nemen om te ontdekken wat mensen nodig hebben en om aan jezelf en je werk te sleutelen, in vertrouwen op Gods Geest. We weten dat het draait om persoonlijke relaties. "Wij komen dichtbij bij mensen, omdat God dichtbij ze wil komen in de Geest". Zo contextualiseren we het goede nieuws ten behoeve van het leven van de mensen met wie we optrekken.
Als een gedreven gemeente-stichtende organisatie die met het evangelie zoveel mogelijk mensen in Europa wil bereiken geef ik je graag een laatste citaat van Keller door: "De glorie van God is voor jou in de kerk beschikbaar op een manier die nergens anders beschikbaar is. Daarom is er geen belangrijkere manier van discipelschap dan kerkplanting en het betrekken van mensen bij een geloofsgemeenschap en kerk."